Dag 31 Le Puy Afsluiting

Vanmorgen vroeg op voor het ontbijt en de pelgrimsmis van 07:00 in de kathedraal. Het blijft indrukwekkend als de pastoor na de communie de pelgrims toe spreekt. Hij wenst de pelgrims Bon Camino als de vloer voor het altaar open gaat en alle pelgrims kunnen afdalen. Via het middenschip van de kathedraal gaan ze naar de voorkant van de kerk waar ze via een indrukwekkende stenen trap ieder zijn eigen Camino begint.. Kippenvel als de vloer open gaat.

Het lijkt wel een beetje op het bijbelse verhaal als Mozes de wateren van de Rode Zee splijt om doorgang te geven aan de Israëlieten.

Als ik zo de pelgrims zie vertrekken ben ik toch wel een beetje jaloers op wat zij allemaal gaan meemaken.

Maar voor ons zit het erop. Om niet meteen terug te schakelen naar de ‘ normale’ wereld, willen we vandaag met de auto vertrekken richting het noorden en kijken waar we de komende dagen uitkomen.( mogelijk Vezelay.). Met het kleine tentje zonder doel en zonder reden. Toch nog een beetje de pelgrims gedachten vasthouden.

We kunnen terugkijken op een meer dan geslaagde pelgrimstocht. We hebben meer dan 500 kilometers overbrugd richting Santiago de Compostella en dat is veel meer dan we ooit hadden durven dromen. We zijn over hoge bergen en door diepe dalen gegaan,maar steeds met de gedachte dat het goed komt. We hebben met veel mensen ontmoet, gesproken en met ze gelachen en gehuild. Soms maar voor een moment, soms meerdere momenten en soms weer op meerdere dagen. Altijd weer gezelligheid met onze familie van de dag.

Wij gaan volgend jaar zeker een vervolg geven aan onze pelgrimstocht richting Santiago de Compostela..We vonden het leuk dat jullie ons gevolgd hebben en bedankt voor alle reacties en steun.

Gedicht gevonden en gefotografeerd tijdens de Camino:

Marcher à son pas

Vivre, c'est marcher à un pas.

Ceux qui marchent plus vite que moi

Me dépassent et je les vois partir devant moi

Ceux qui marchent moins vite que moi

Je les laisse derrière moi.

Je les rencontre et les salue. Nous nous parlons, Et puis nous partageons nos repas.

Nous deveons amis.

Nous pouvons nous aimer,

Nous sommes dans la même Bargue

Et nous ramons ensemble

Nous nous dirigeons vers la meme etoile

Toi qui marches vite, va devant moi

Toi qui marches lentement, reste derrière moi

Moi, je marche à mon pas.

Jo Jae-Do, Zuid-Koreaanse dichter. 2022

Vertaling:

Loop je eigen weg

Leven is een pad lopen

Degenen die sneller lopen dan ik

Loop me voorbij en ik zie ze voor me vertrekken

Degenen die langzamer lopen dan ik

Ik laat ze achter.

Ik ontmoet en begroet ze.

We praten met elkaar, en we dan delen we onze maaltijden.

Wij worden vrienden, we kunnen van elkaar houden,

Wij zitten in hetzelfde schuitje, en we roeien samen

We zijn op weg naar dezelfde ster

Jij die snel loopt, ga voor mij uit

Jij die langzaam loopt, blijf achter mij

Ik loop in mijn eigen tempo.

.