Dag 25 wandeldag 20

Gisteren heerlijk op ons eigen terras gezeten. Eigen eten klaar gemaakt, eigen rose-tje / biertje bij het eten. Heerlijk…

Bij het normaal Franse diner komt na de hoofdmaaltijd eerst het franse kaasplankje, voordat het nagerecht komt. En altijd tafelwater en rode wijn.

Tijdens het eten altijd vino

Indien we gaan op de camino

Het begin te wennen het franse leven, het zal wel een schok zijn, indien we ( volgende reis) de pyreneeën overgaan en in het spaanse feest gedruis belanden. Maar dat is een probleem voor later. We hebben nu ook een voorstelling van de reizen die Ellen en Huub maken met de lowmax door het franse platteland.

We gaan Santiago bij lange na niet halen, dit is ook nooit de bedoeling geweest. Zo dicht mogelijk bij de spaanse grens komen en een volgende keer vanaf St Jean de Pied verder tot mogelijk Santiago.Maar na veel overleg met verschillende toeristenbureaus (Zeg maar VVV) komen we erachter dat na Lectoure het bijna onmogelijk is om op betaalbare manier terug in Le Puy te komen.

Het plan is nu: morgen nog te lopen naar Lectoure. De volgende dag met La Malle postale terug te gaan naar Cahors. 1 reisdag Het stuk te lopen wat we gemist hebben tijdens onze mini vakantie bij Bram en Suus (Cahors- Figeac= 80 km) 3 of 4 wandeldagen Dan proberen met de trein vanaf Figac terug te komen in Le Puy. Dit is ook weer een lange reisdag. Overnachten in Le Puy ivm late aankomst trein. Dan met de auto terug naar Nederland en dan maar hopen dat bij Linda nog alles rustig blijft. We hebben het verste punt bereikt, maar nog lang niet thuis.

We hebben dit keer een gite in Flamarens geboekt. De etappe is ongeveer 25 km lang en het is warm, 30 graden en in de namiddag drukt de temperatuur het tempo. Het is heel rustig op de Camino met wandelaars. Het wild wordt ook minder opgejaagd en we zien voor het eerst iets wilds. Een jong haasje komt ons tegemoet en heeft niet in de gaten dat we stilstaan. Hij poseert nog even voor de foto en dan gaat hij naar de groentetuin van de buren.

Aangekomen in Flamarens zien we dat aan de kerk nog volop wordt gewekt, het kasteel staat in de steigers en onze gite is een bouwplaats.Met andere woorden Flamarens is nog niet af.

We gaan de gite binnen,de deur is open, maar er is niemand aanwezig. We sluipen toch maar verder de gang in en voeren het vaste pelgrims ritueel uit. Schoenen uit, rugzak achter laten en alleen noodzakelijk spullen in een mandje meenemen naar binnen. Ook binnen is niemand te bekennen. We installeren ons boven in een kamer, die waarschijnlijk voor ons is. Van een andere pelgrim horen we dan dat de eigenaresse is gaan zwemmen met de kinderen. De echtgenoot zal om 17.00 naar huis komen om voor ons te koken maar het voelt toch als insluipen in andermans huis.