Dag 46 Retournac

De barman van het ‘restaurant dat ons niet aanstaat‘, rookte gisteren gewoon een sigaret achter de bar. Hij poleerde de glazen met een theedoek waarvan je koffie kan zetten, zo smerig. Ik weet nu waar de blaasjes in mijn mond vandaan komen. Vanmorgen hebben we ontbijt in datzelfde restaurant, ik ben benieuwd naar welke theedoek hij nu heeft. Maar gelukkig zijn vrouw doet het ontbijt.

De weersvoorspellingen zijn minder, kouder en regenachtig voor de komende dagen. Het duurt niet lang of het begint te regenen. In het begin zachtjes, maar daarna volop. Een afdaling is spekglad en iedereen gaat wel een keer onderuit. We zijn tegenwoordig met 4 man, Christiaan (een Frans man), die we de laatste dagen vaker tegenkomen is aangesloten. Beneden aangekomen treffen we jagers aan, die het willen beginnen aan de jacht van wilde zwijnen. We maken een praatje en ze zijn diep onder de indruk van d’n Hollander die thuis is begonnen. Onderweg geen koffie en het plan is koffie en iets te eten in Retournac. Het reserveren van een overnachting moet nog gebeuren, maar er zijn mogelijkheden genoeg. Halverwege komen we hutje voor pelgrim tegen. We schuilen even voor de regen en gaan bellen voor de overnachting. 15 telefoontjes later nog steeds niets. Het volgende dorp op 15 km hetzelfde en de paniek is groot. Er worden plannen gemaakt om vanaf Retournac met de trein verder te gaan maar Le Puy of te slapen in het hutje zonder stroom of verwarming. We besluiten eerst te eten in Retournac. We lopen 100 m en zien een bordje Gite linksaf. Zou het dan toch nog lukken. We gaan de straat in en bellen aan, niemand thuis. Op de terug naar de route zien we de jagers van vanmorgen die daar bij een huis samenkomen. Ze vragen of we koffie willen en laten vol trots een varkentje zien. We doen ons verhaal en er wordt gebeld. Ze regelen een Gite voor ons op de route richting Retournac. Ze bieden zelfs een lift aan, maar ik kan dit nog net voorkomen. Geen voiture op deze korte route, al hebben we geen lunch gehad en regent het pijpenstelen en dondert en bliksem het. 

We eindigen opnieuw met een gladde afdeling, maar iedereen overleeft het. Door en door nat arriveren we bij de geregelde gite. Een heerlijke douche met warm water en om 19:30 aan tafel geregeld door de jagers . Dankje St Jacques.