Dag 8 En ik weet......

Vanmorgen een late start ook omdat ik pas om 08:00 kan ontbijten. Ik heb besloten om met zo'n warm weer niet zo ver te lopen als gisteren. 

De gastheer die de eigenaar is van dit kasteeltje, verteld dat het huis en ook de bomen 300 jaar oud zijn. Alles is symmetrisch aangelegd en er veel grond gebruikt om de tuin aan te leggen. Hij verteld over de familienaam en over een stempel van zijn familie. Deze stempel is meer dan 200 jaar oud en is uit de tijd van Napoleon. Ik wil deze stempel dus wel heel erg graag in mijn paspoort hebben.

Na het ontbijt van producten uit eigen tuin vertrek ik naar de stad Huy.

Ik heb niets geboekt voor vanavond en weet dus niet waar ik slaap. En ik weet dat het goed komt.

Na een korte afdaling moet ik een geitenpad beklimmen met stukken van meer dan 15%, ik kan bijna met mijn neus de grond raken. De beklimmen van de muur van Huy is gevreesd onder de wielrenner. (niet onder de wandelaars) ( zie foto met gele markering)

Ik volg al voor de 2de dag de route aanduidingen van Santiago. Samen met ondersteuning van mijn Garmin horloge volg ik de weg. En ik weet dat ik goed zit.

Nadat ik zonder water kom te zitten, vraag ik een vrouw die buiten is, om mijn bidon te vullen met water. Ik krijg een nieuwe volle 1 1/2 fles water en barst bijna in tranen uit. ( Van geluk of van blijdschap??) Met 1 teug drink ik de helft van de fles op. Water. En ik denk dat het goed voor me is.

Na 20 km kom ik in Andenne uit bij het toeristenbureau. Het eerste telefoontje levert een overnachting op. Voor 10 euro met ontbijt. Op het adres aangekomen en uitgelegd dat ik doe, nodigt ze spontaan mij uit, voor het avondeten. Als pelgrim mag je niets afslaan, behalve een lift. Als dank ga ik toch maar een flesje wijn halen. En ik weet dat er goed voor mij wordt gezorgd. (de schatten)